Het einde van het jaar voelt toch altijd een beetje … tja, hoe zal ik het zeggen? Ik ben super dankbaar, best wel moe, maar ook gelukkig. Heb veel tijd doorgebracht met vrienden en familie. En ik kijk terug op een jaar met weer de nodige ups en downs. (Zoals iedereen).

Er is veel gebeurd. Ik heb fijne mensen ontmoet. Nieuwe herinneringen gecreëerd. Voor het eerst een weekendfestival gehad. Ik heb mijn blog vernieuwd naar TIFM en het voelt eindelijk alsof ik mijn draai erin heb gevonden (yay!). Plekken bezocht waar ik nooit eerder was geweest. Mooie plaatsen herontdekt. Gezellige avonden tot diep in de nacht beleefd. Goede gesprekken gevoerd. En weer veel geleerd.

Dit jaar heb ik ook veel zelfkennis opgedaan. Ik weet wanneer ik waar behoefte aan heb en waarom. Heb mijn slechte en goede kanten beter in zicht. En ik ben bezig met het aanpakken van mijn angststoornis, waar ik vorig jaar op deze dag op mijn (oude) blog over schreef. Een goed voornemen van 2019 dat ik nog niet heb afgerond, maar wel aan werk. En daar ben ik best trots op.

Niet gelukt

Andere goede voornemens waren: afgestudeerd zijn en een baan vinden. Beide zijn niet gelukt. Ik heb er bewust voor gekozen om vertraging op te lopen en langer over mijn studie te doen. Wat resulteert in ook nog geen grote-mensen-baan hebben. Ik heb andere dingen de prioriteit gegeven. Voorrang gegeven aan mijn fysieke én mentale gezondheid.

Hoewel anderen misschien teleurgesteld waren dat ik mijn diploma nog niet op zak heb, heb ik er zelf geen moeite mee. Want ik weet: als ik over 5 jaar terug kijk, dan maken die extra maanden die ik over mijn studie deed helemaal geen reet meer uit. En werken doe ik toch de rest van mijn leven.

Ik heb geleerd dat je mentale gezondheid net zo belangrijk is als je fysieke gezondheid. Mijn prioriteiten zijn momenteel lekker in mijn vel zitten en gelukkig zijn. Rust nemen wanneer ik voel dat ik dat nodig heb. Veel tijd door brengen met de mensen die belangrijk voor me zijn. Maar ook voldoende tijd nemen voor m’n emoties. Huilen wanneer je verdrietig bent. Even flink balen als je kut nieuws hebt gehad. En genieten van alles wat wél goed gaat. Het niet wegstoppen, maar het juist even voelen, om het vervolgens los te kunnen laten.

Super cheesy allemaal, I know. Maar uiteindelijk is dit wel waar het allemaal om draait. En dat heb ik de afgelopen maanden maar al te goed beseft.

Mee naar 2020

Nu het einde van het jaar hier is, heb ik veel plannen voor het nieuwe jaar. Onder andere mijn studie afronden, want dat gaat binnen nu en een paar maanden toch écht wel gebeuren. En dan ben ik klaar voor die lang verwachte grote-mensen-baan.

2020 wordt een speciaal jaar met veel mooie dingen in het vooruitzicht. Hard werken, maar ook leuke projectjes en de plannen die ik heb uit gaan voeren. Veel meer bloggen! Een mooie vakantie in het vooruitzicht en leuke feestjes. Nog meer liefde. Nog meer goede gesprekken en nog meer leren. Ik heb er zin in!!

Ik hoop jullie ook & ik wens jullie allemaal alvast een heel goed, gezond en gelukkig 2020 toe! xxxxx

Natuurlijk hoop ik ook jullie als lezers allemaal mee te nemen naar 2020. Ideeën, tips of opmerkingen voor mijn blog zijn altijd welkom!

Nu al zin om meer te lezen? Misschien is dit wat:

.