Vroeger was er een moment dat ik me best een beetje eenzaam voelde. Ik was niet bepaald gelukkig. Ik wilde graag een vriendje; iemand om mee samen te zijn. Zeker omdat ik nog nooit een relatie had gehad en vond dat het ‘wel eens tijd werd’. Maar eerlijk gezegd was ik er totaal niet klaar voor. Ik ging er verkeerd mee om. Ik handelde verkeerd in het daten. Maar waardoor het nog wel het meest fout ging, was hoe ik met mezelf omging.
Erg vrolijk was ik niet, dacht vaak negatief over mezelf en dacht ook dat anderen negatief over mij zouden denken. Ik was onzeker over mezelf: mijn uiterlijk; ben ik mooi genoeg? Leek ik wel op mijn foto’s op Tinder? Maar ook over mijn persoonlijkheid; ben ik niet te verlegen? Wat heb ik te vertellen of te bieden? Ben ik eigenlijk wel een leuk persoon?
Tot dat ik doorhad dat dit zo niet ging werken. Dat ik ook eigenlijk helemaal niet per se een vriendje wilde. Dat ik dat alleen maar wilde omdat anderen dat hadden en ik dacht dat ik er ook maar eens aan moest beginnen. Ik was niet echt gelukkig en dacht dit wel te zijn wanneer ik een vriendje zou hebben. Maar ik besefte dat – heel cliché – ik mijn geluk niet van een ander moest laten afhangen. Ik moest eerst gelukkig proberen te zijn met mezelf. Dan kan er pas een ander bij. Ik had zelf nog wat tijd nodig om te groeien.
Dus na een aantal dates besloot ik er even helemaal mee te kappen. Even geen dates meer voor mij. Alleen wanneer ik er zelf écht zin in had. Acht maanden lang niet daten was het gevolg.
Ik focuste me volledig op mezelf. Ik zocht uit waar ik nu eigenlijk blij van werd om te doen. Deed alleen dingen waar ik gelukkig van werd. Ik begon in te zien dat ik leuk ben. Dat ik mooi ben. (Ja, dat zeg ik over mezelf nu. Ik weet echt wel dat ik niet lelijk ben. Ik weet ook dat ik niet de aller knapste ben. Maar met een make-uppie op en een goede haardag vind ik mezelf best mooi). En dat ik er mag zijn. Dat was genoeg om mijn zelfvertrouwen op te krikken.
Ik besloot twee dingen: 1) Dat ik leuk en mooi ben. En 2) Dat iedere jongen die dat niet vindt de pot op kan, want daar wordt het dus toch niets mee.
Ik stond er een stuk positiever in en mijn date-leven werd na die 8 maanden veel gemakkelijker. Ik zag in wanneer een jongen oprecht geïnteresseerd was in mij en wanneer niet. Zo niet, dan was hij mijn tijd niet waard en liet ik het voor wat het was. Ik zat er lekker in. Voelde me goed. Ik wilde niet meer per se een vriendje, maar gewoon plezier hebben en wel zien waar het op uitkomt. Ik had niet meer de drang om ervoor te zorgen dat iemand míj leuk vond, maar realiseerde dat het even belangrijk was dat ik hém leuk moest vinden. Op persoonlijk vlak ging ik als een speer. Ik was weer vrolijk. En gelukkig.
The Law Of Attraction
En toen, terwijl ik niet meer op zoek was naar een vriend en het daten me net goed beviel. Toen kreeg ik een paar maanden later ineens een vriend.
Ineens was ik het bewijs van The Law of Attraction. Ben je positief en stel je je open, dan trek je dat ook aan. Ben je er klaar voor, ook dat trek je dan aan. Het is geen toeval. Het is hoe je jezelf voelt en dat straal je uit.
Je kunt je niet gaan focussen op liefde, door te zoeken naar iemand die bij je past, terwijl je jezelf niet leuk vindt. Of een andere reden waardoor je er niet klaar voor bent. Het is alsof het universum dat doorheeft. Om maar even lekker zweverig te doen.
First things first
En dat is: self love, weten wat je nu écht wilt in plaats van wat je denkt te willen en daar voor gaan. Dan trek je dat aan – The Law Of Attraction.
