door Mathilda | mrt 28, 2021 | Columns
Wanneer je dan eindelijk eerlijk durft te vertellen dat je rijangst hebt, vallen menig monden open. Totaal niet de reactie waar je op hoopte, is precies wat je krijgt. Maar stiekem had je het wel verwacht. “Maar, autorijden is toch helemaal niet eng?”, “Ah joh, gewoon...
door Mathilda | mrt 28, 2021 | Columns
“Ik ga het gewoon doen”, zeg ik vastberaden tegen mijn vriend die naast me zit. We rijden in zijn rode, oude bak uit 1996, eentje waar ik niet heel fan van ben. Niet per se omdat ie zo oud is, maar omdat het schakelen nogal moeizaam gaat. (Dus indirect wel omdat ie...
door Mathilda | mrt 10, 2021 | Columns
[Basisschool] Wanneer ik de school uit loop, zie ik twee jongens staan. Ze kijken me dreigend aan. Ik doe alsof ik ze niet zie en versnel mijn passen. Een van de jongens komt voor me staan. Hij slaat zijn armen over elkaar en zegt: ‘Ik stop niet voor je rode...
door Mathilda | nov 17, 2020 | Columns
M’n pols, m’n armen, m’n benen. M’n onderrug en m’n schouders. Ik voel het overal. Het is de kater die ik overgehouden heb aan een dagje flink schoffelen. Ja, je leest het goed. Met zo’n schoffel om het vastzittende onkruid van die gortdroge grond los te krijgen. En...
door Mathilda | apr 15, 2020 | Columns
Tijdens mijn kleine avondwandeling blijf ik voor een brug stilstaan. ‘Wauw’, denk ik. ‘Dat ziet er gaaf uit’. Ik kijk naar het water dat zich voor een paarsblauwe lucht verspreid. Als mijn blik op de grond valt, zie ik de bron: een sproeier op...
door Mathilda | apr 13, 2020 | Columns
Het voelt typisch. Zo typisch als een film. Alsof je op een heel lange, verplichte vakantie gaat. Zo’n vakantie met je ouders op een locatie waar helemaal niets te beleven is. Waar je de hele dag een beetje in de camper zit. Je voelt je te cool voor je jongere...
